Το «Ράδιο Αργοστόλι» είναι από τους λιγοστούς εν λειτουργία Ραδιοφωνικούς Σταθμούς που έχει ιστορία πλέον των 40 χρόνων !!.
Ανήκει ιστορικά, στην οικογένεια των πρώτων Ερασιτεχνικών Σταθμών του Λεκανοπεδίου της Αθήνας και έχει «ζήσει» όλες τις εξελίξεις-καταστάσεις των Ερτζιανών (Μεσαία-Fm) στην Ελλάδα, όλα αυτά τα χρόνια.
Τα νηπιακά και παιδικά του χρόνια, τα βίωσε μέσα στην δεκαετία του 60 στην μπάντα των Μεσαίων. Αργότερα και αφού όλη η «παρέα» μας νεολαίοι τότε όλοι μας- με κυνηγητό και με καταδίκες χρεώθηκε την ιδιότητα του «πολιτικού αντιπάλου» από την Χούντα των «Εθνοσωτήρων», αναγκαστήκαμε να μετακομίσουμε στα Fm, αφού τότε τελευταία χρόνια του '60 δεν κυκλοφορούσαν στην αγορά ραδιόφωνα με κλίμακα των Fm και τα λιγοστά τρανζιστοράκια Zenith που είχαν Fm ήταν δυσεύρετα, βλέπετε το Κρατικό Ραδιόφωνο δεν είχε σχέση ακόμη με τα Fm
Δύσκολα χρόνια
αλλά εμείς περνούσαμε καλά, γιατί λατρεύαμε το Ραδιόφωνο και χρόνο με τον χρόνο μαθαίναμε ο ένας με τον άλλο, όλο και περισσότερα σε σχέση με την τεχνολογία του. Οι πατέντες των ιδιοκατασκευών πέρναγαν από τον έναν στον άλλον, σε χρόνο ρεκόρ
βέβαια χρήματα για εξαρτήματα και ανταλλακτικά δεν υπήρχαν που να πλησιάσεις τον «Κατουμά» στην Κάνιγγος όμως ας ήταν καλά τα «παλιατζίδικα» στο Μοναστηράκι
εκεί βρίσκαμε πραγματικούς «θησαυρούς» που τους αγοράζαμε σχεδόν τζάμπα, γιατί οι άνθρωποι δεν γνώριζαν τι πουλούσαν
Θυμάμαι που είχα αγοράσει με ένα δίφραγκο, έναν διπλό αερόφυλλο μεταβλητό πυκνωτή εξόδου για push-pull, από καθαρό ασήμι, μαζί με τα καπελά των ανόδων, για την διπλοπέντοδο λυχνία 829 (QQ)
Και από μουσική; Περίμενες αρκετούς μήνες για να φτάσουν στην Ελλάδα οι τότε ξένες επιτυχίες
Εκτός και εάν είχες συγγενή μετανάστη, πιλότο ή αεροσυνοδό
Ευτυχώς που υπήρχε και το ραδιόφωνο της Αμερικάνικης Βάσης (A.F.R.S) στο Ελληνικό και μαθαίναμε τι συνέβαινε μουσικά στον «έξω» Κόσμο. Τα σκράτς ήταν το χαρακτηριστικό του τότε «ακούσματος», βλέπετε τα τότε pick up φορούσαν κρυσταλλικές κεφαλές που καθόντουσαν σε προενισχυτές χαμηλής, βασισμένες όλες στην διπλοτρίοδο ECC83
(πού τότε τρανζίστορς) και θυμάμαι τον αγώνα που κάναμε για να «τυλίξουμε» τους διαμορφωτές του push-pull των EL 34 ή των 807 ή των 811, για να είχες «καλή» ανοδική διαμόρφωση
και εάν δεν είχες λεφτά (;), το πάλευες με τα screen (προστατευτικό πλέγμα) της λυχνίας εξόδου
Ευτυχώς αργότερα με τα Fm σωθήκαμε από όλα αυτά
βέβαια εκεί είχαμε το «ψάξιμο της πατέντας» για την καλύτερη απολαβή-ακτινοβολία της κεραίας, που ήταν και αυτή ιδιοκατασκευή
Οι εκπομπές γίνονταν σε κατοικημένες περιοχές με μεγάλες «απορροφήσεις» από την μια πλευρά και από την άλλη όλες οι κατασκευές έπρεπε να έχουν μικρό όγκο, για να «κρύβονταν» εύκολα και γρήγορα
Ο καθένας το πάλευε με τον δικό του τρόπο
σίγουρα όμως σε όλους έπρεπε να μας δίνανε διπλώματα ευρεσιτεχνίας!!
Με συγκίνηση θυμάμαι την καφετέρια «Καπρίς» στην Καλλιθέα που μαζευόμαστε όλοι οι ερασιτέχνες
ο Κώστας ο Blue Rock , o Κώστας ο Τekila , ο Θεόφιλος ο S.P, ο Μανόλης ο Μπάγκς Μπάνυ, ο Δημήτρης o Music Corner, o Γιώργος ο G. Poly, οι αδελφοί Σιαδήμα Α-Κ 18, o Χρήστος ο POP 22 W, o ʼγγελος ο No 1, o Γιάννης African Coast, ο Γιάννης ο Revolution No 9, ο Γιώργος ο Central Europe, ο Βασίλης ο B-52, o Μπάμπης το Πεντάγωνο, o Δημήτρης ο 2,5, o 587, o 213 , o 211, o Μιχάλης ο 267,ο ʼγγελος ο Τσάλτας, ο Δημήτρης ο Γιάμαλης, o Μηνάς Καλαφάτης, ο Μπάμπης Κουδούνας, ο Δημήτρης Βαρβαδούκας
Να είστε καλά παλιόφιλοι όπου και αν βρίσκεστε!!
Τα χρόνια πέρασαν, και εμείς μεγαλώσαμε
όμως η «αρρώστια» με το Ραδιόφωνο δεν έφυγε